Epela auzoa
AUZOAREN HISTORIA LABURRA
Ez dakigu “epela” hori nondik heldu den, edo errekako ura hor inon baino epelagoa delako edota zokogune ireki, goxo eta epela delako. Bigarren hau izango da seguraski. Epela parajea Aranibar (Aranybar) izenez deitzen zitzaioneko dokumentu bat ere bada eta, 1410ekoa hain zuzen.
Garai batean hiru etxeok baizik ez omen bertan: Dorrea (jauretxea), Borda (baserria) eta Errota (eihera). Baina beste elementu bat ere bai eta ez osperik txikiena eman ziona berau, burdinola. Honen lekuko, lehengo dokumentu eta historiaz aparte, hor dago Zepadi etxea, ola hartako edo haietako (bi izan baitziren) burdin hondakinen (zepa) gainean eraikia.
Orain Epelak, etxe eta industriaz horniturik, ez dauka lehengo itxurarik. Lehena itzali zen (jauretxea, baserria, eihera eta burdinola), aire berria erakusten du egun, gurea, gure garaiari dagokiona eta guretzat, lehena ahantzi nahi ez badugu ere, lehena baino hobea. Ziur gaude horretan, neurri batean behintzat.
BASERRIAK
SOLASKIDEAK
• Aranburu, Anttoni eta Leonet, Anttoni (Epele Borda)
• Arizmendi, Inazio (Izkue-Enea)
• Larrarte, Patxi (Añoa Berri)
• Lizarralde, Joxepa (Arbelaitz-Enea)
• Ugalde, Joana (Epele Errota)
• Ugalde, Joxe Migel eta Artola, Joxepa (Epele Torre)
• Zubiarrain, Paulo “Ernani Txikia” (Beheko Teileria)