Saltar al contenido

Título y logo de la página

Ondarea guztiona delako
 
Mostrar/ocultar menú principal de navegación
Bertsoaren haria Hernanin
Estitxu Eizagirre Kerejeta, 2014
 2007KO GIPUZKOAKO TXAPELKETA | 2009KO EUSKAL HERRIKO TXAPELKETA | 2010eko hamarkada 

 

gaiak

2009KO EUSKAL HERRIKO TXAPELKETA

 

      Talde antolatzailean: Aritz Zerain

      Epai-mahaian: Bakarne Urreaga

 

 

SAILKAPENA

 

      1. Maialen Lujanbio: 1.630,75 puntu

      2. Amets Arzallus: 1.582 puntu

      3. Jon Maia: 1.060 puntu

      4. Andoni Egaña: 1.058 puntu

      5. Unai Iturriaga: 1.046,25 puntu

      6. Sustrai Colina: 1.037 puntu

      7. Aitor Mendiluze: 1.009,25 puntu

      8. Aitor Sarriegi: 983,75 puntu

 

 

BERTSO ESKOLA SAILKAPEN TAULAN

 

      Finala:

            — Maialen Lujanbio: Txapelduna

            — Aitor Mendiluze: Zazpigarrena

      Finalerdiak:

            — Iñaki Zelaia

            — Beñat Gaztelumendi

      Final laurdenak:

            — Jexux Mari Irazu

            — Unai Agirre

 

      Aho zapore gozoena utzi zidan txapelketa izan zen hau. Haurraren jaiotza zela eta gutxien prestatu nuen txapelketa eta oholtzan gehien gozatu nuena, finalerdietako 2 itzulietan kantatuz Unai Iturriaga, Amets Arzallus, Aitor Mendiluze.... bezalako bertsolari konsagratuekin.

[Iñaki Zelaia]

 

 

TXAPELDUNAREN AGURRA

 

 

      Abenduaren 13a, Barakaldo

      Doinua: Martxa baten lehen notak

 

        Maialen Lujanbio:

Gogoratzen naiz, lehengo amonen

zapigaineko gobaraz

gogoratzen naiz, lehen amonaz

gaurko amaz ta alabaz.

Joxei ta zuei, mila zorion

miresmenaren zirraraz

ta amaituko dut txapel zati bat

zuek guztiontzat lagaz.

Gure bidea ez da erreza

hete legez, juizioz, trabaz.

Euskal Herriko lau ertzetara

itzuliko gara gabaz

eta hemen bildu dan indarraz,

grinaz eta poz taupadaz

herri hau sortzen segi dezagun

euskaratik ta euskaraz.

 

 

Maialen Lujanbio Zugasti, Joxe Agirrek jantzitako txapela buruan.

Argazkia: Dani Blanco/Argia.

 

 

MAIALEN TXAPELDUN

 

      Emakumea eta boterea bada gai bat. Agian kosta egiten zaigu leku horretan egotea ere. Agian badu horretan zerikusia emakume izateak. Zenbaitek esan dit “ez da ikusten txapeldun bat zugan”. Estilo kontu bat ere bada, nik ez dut azpimarratzen hori. Edo agian beldurra? Bietatik izan dezake. Azpimarratu nahi ez izatea izan liteke beldur bat edo baita gauzak beste era batera bizitzeko gogoa ere. Hori bai, asumitzen dut nire lekua, leku horren garrantzia eta sinbolikotasuna. Egon behar zen tokian egoten saiatu naiz. Baina toki guztietan ez egoten ere saiatu naiz, bistan ez egoten tokatzen ez zenean, ez zaidalako gustatzen.

[Argia, 2013-12-05, 2.394 alea]

 

 

HITZETIK HULTZERA

 

 

      Bertso eskolako harremanetatik lan proiektuak ere atera dira. Horrelaxe sortu zen Hitzetik Hultzera web telebista saioa: Agin Laburu (Info7 irratia), Jexux Mari Irazu (Bertsoa.com) eta ni (Argia) bildu eta hiru medioen elkarlanean egina. Aginek irratiz ematen zituen saio denak, eta nik Argiarako jarraitzen nituen, beraz, edukia (gidoia) bion artean osatzen genuen, eta aurkeztu ere bai.

      Ederrak ziren astelehen goizeko gosari horiek: bion artean asteburuko bi saioak errepasatu, bakoitzetik bertsoaldi batzuk hautatu, analisia adostu, eta Argiako gela txiki batean grabatzera. Gidoia oso xinplea zen, eta Asier Lopezek (Argia) grabatzen zuen. Kamera aurrean sortzen zen beste dena. Elkartzean berez ateratzen zaigu arpa-jotzea eta umorea (txorakeria ere bai gehiegitan) eta hori nola-hala pantailara iristen zen. Batez ere Aginek grabatzerako momentuan bertan izaten zituen erreakzioekin. Erreportaje zirikatzaileak ere egin genituen, “Asociación de Victimas del Bertsolarismo” adibidez.

      Irazuk Bertsoa.comerako grabatzen zituen bertso denak eta berak pasatzen zizkigun irudiak.

      Finala Hitzetik Hultzeratik eman genuen zuzenean Bertsoa.com, Info7 eta argia.com-etik, Anne Igartiburuk bezala (berak TVErako). Publikoko jende ezagunari elkarrizketak egin genizkion zuzenean, Aginek Jokin Sorozabal eta Anjel Mari Peñagarikanorekin batera egiten zituen komentarista lanak bertsoen artean...

      Programa ganberroa izan zen, euskarazko lehen web telebista saioa egin genuen, eta hiru medioen arteko elkarlana abiarazi.

[Estitxu Eizagirre]

 

 

Urriaren 18a, Zarautz

 

      Kartzelako gaia: Telefonoa jo eta jo ari da, baina ez duzu hartu nahi.

 

        Unai Agirre:

Hilabete bat pasatua det

halamoduzko peskisan

herriko festak izaten dira

orain hor eta berriz han.

Neronek ondo jakin nezake

nundikan nora zabiltzan

neu’re gazte izan nitzan

garai batean bizitzan.

Jo ta jo dabil jo ta jo berriz

amorratuaren gisan

goizeko lautan telefonoa

ona ezin leike izan.

 

Zerbaitek dio ordubetean

geldi geratu nadila.

Gurasoaren bizitza degu

batzuetan marabilla

baina besteetan gure barruan

sortzen dan kezka isila...

Imajinatzen dut hila

edo gaxoa, zurbila.

Jaiki ohietik arnasa hartu

lasaitu zaitez mutila!

Mundua ez da beti beltza ta

salara joan zaitez bila.

 

Hainbeste bildur sartuko zenik

ez nuen asko usteko!

Baina azkenean atrebitu naiz

ondo batekoz besteko.

Amesgaizto hau buka dadila

buka dadila konpleto!

Egiz garbi esateko

ez zait atera hain terko.

Berak esan dit “Atta etorri”

parre-murritz bat tarteko

gasolinarik gabe dagola

ta bere bila joateko.

 

 

Azaroaren 7a, Bergara

 

      Herri bereko bi herritar zarete. Zu, Jon Martin, igandero joaten zara mezetara, eta eliza erdi hutsik egoten da. Gaur telebista meza grabatzera datorrela-eta, inoiz ez bezala, Maialen Lujanbio ere etorri da.

 

        J. Martin:

Hainbat kamara eta

mikroak zintzilik

nahiz ta deskonektatu

gu ez gaude hilik.

Bada zu bezelako

pertsona abilik

fedea duzu bainan

telebistan soilik.

 

        M. Lujanbio:

Orduan telebista

da zuretzat mamu

juxtu bihurtu dena

neretzako amu.

Etorriko nintzake

ez nintzake damu

koro hau zenutela

jakin izan banu.

 

        J. Martin:

Gaur loditu da dagon

jendean zerrenda

beteagoa dago

Luxianan denda.

Jainkoa leku guztitan

egoten da benga

ez dagonean ere

bertan egoten da.

 

        M. Lujanbio:

Jainkoa ere dabil

estu eta larri.

Ni elizara ez naiz

ez azaltzen sarri

baina ezin leporatu

hori herritar horri

Jainkua ere badabil

juan ta etorri.

 

[Argia joan zen eta bertsolariek mikrorik gabe jarraitu zuten]

 

        J. Martin:

Lehen mikrofonoak

ederki zebiltzan

baina ohartu zara

dagoen baldintzan:

argia eten dute

ikusten den gisan

Jainkoaren zigorra

ez ote da izan?

 

        M. Lujanbio:

Elizak ari dira

husten, husten, husten...

Zuen poltsarik ez da

ja gehiago puzten.

Nahiz ta gaur telebistan

grabatu gaituzten

lasai ETB ez du

inortxok ikusten.

 

 

2009-11-07 Bergara

 

      Beñat Gaztelumendi eta Maialen Lujanbio. Zuen semeak neska bat bortxatu eta hil zuen. Haren aurkako epaiketa gaur hasiko da, eta oraintxe sartu zarete epaitegian.

 

        M. Lujanbio:

Urtebete bat pasa da baina

oraindik ez nago lasai

gaur da eguna epaitegira

sartzeko izerdi hotzez blai.

Ama den harek umetokia

besten bizitzen bizigai

nere semean ama naiz baina

neska harena ere bai.

 

        B. Gaztelumendi:

Gure semea zen joaten zena

guri helduta parkera

txikia zela zeuzkana hiru

urte ta mila galdera.

Ez dit ardura zenbat urtean

dijoan ziegara bera

nere semea ere hil baitzen

neska harekin batera.

 

        M. Lujanbio:

Hil zen semea ta hil ginen gu

egun hortan juan zen dana

orain arteko gure historia

kolpez bihurtu zen drama.

Hala’re badet kezka sakon bat:

gu gera aita ama

hari erne zaion amorru hura

hari guk erein izana.

 

        B. Gaztelumendi:

Esaten nion “Hitz egin asko

eta borrokatu gutxi

inoiz ez zazu etsi nahiz dena

nahiko beztuta ikusi”.

ja hemeretzi urte baditu

dagoeneko da nagusi

eta neska bat hala tratatzen

nik ez nion erakutsi.

 

        M. Lujanbio:

Ikasiko zun ordun kanpoan

zegon denbora apurrean.

Kontuak kontu neskaren ama

distantzia laburrean...

Eska dezaket errukia edo

belaunikatu lurrean

baina “Barkatu”ze hitz hutsa den

heriotzaren aurrean!

 

        B. Gaztelumendi:

Bere argazki guztiak bota

behar ditugu ta punto

epaiketatik berriz etxera

gu inguratu orduko.

Amarengana barkamen eske

alperrik inguratuko

neri gertatu izan balitzait

ez bainuen barkatuko.

 

 

      Kartzelako gaia: Argazkilaria zara. Oraintxe iritsi zara gertakariaren lekura, eta lanean hasteko unea da.

      Doinua: Martxa baten lehen notak.

 

        Maialen Lujanbio:

Irratiak zio(e)n kaleetan

zela jendetza demasa

pankarta baten ostean oihuz

bete kale eta plaza.

Egoera da tentsoa eta

bazun iskanbila traza

hemen norbere hitzari eusten

ere ez dago erraza.

Orandik entzuten da oihartzuna

hori pelotazo jasa!

Lurrean odol arrasto batzuk

ta tentsiozko arnasa...

Kordoietik hara-hona nabil

foto bila nere kasa

baina kaskodun batek esan dit:

“Hemen ez da ezer pasa”.

 

Jendeak ihes ein du korrika

behe-barru ta taberna

hasi denean pelotazoen

eta tiroen galerna.

Lehen ere hau ikusia baitut

hainbat urteetan barrena

ikusi ezta ere hori pasa da

imajina nezakeena.

Poliziari aurre eginez

nere argazkilari sena

espaloi hutsak atera eta

esplikatu leike dena.

Nahiz eta ez dela ezer pasa

den esaten didatena

pasa ez denak erakusten du

sarri asko pasa dena.

 

Lehen ere problemak izan dira

orain sei urte inguru

lan egiten nun egunkariak

ze komeri! ze apuru!

Herritarrekin bategin eta

beste berri bat helburu

eta geroztik Euskal Herria

dibujatzen dihardugu.

Herri berean gaude zu ta ni

baina nolako bi mundu!

Zure zentsura, zure ezetza

bortitz segunduz segundu.

Baina herri honen berri emateko

nola beti gauden gertu gu

argazkirikan ez izan arren

hitzak jarriko ditugu.

 

 

Azaroaren 8a, Gasteiz

 

      Hilabete daramazue ezkonduta. Gaur, Xabier Paya, Iñaki Zelaiak esan dizu ezin duela zurekin segitu.

      Doinua: Aizak hi mutil mañontzi.

 

        X. Paya:

Ezkontzea zen asmoa

ez al zan asmo sanoa?

Bete genuen baina sortu da

txarraren susmoa.

Eman dizut kariñoa

musua eta mimoa

horren gogorra ote da nire

sexu erritmoa?

 

        I. Zelaia:

Polita izan zen boda

famili dana gustora

orain latigoz jotzea omen da

azken sexu moda

gauez erabat aztora

nabilki behera ta gora...

Hilabetean pasatu zera

usotik otsora.

 

        X. Paya:

Gorputza gogoz nekea

baina heldu zan urtea

ezkondu eta zabaldu gendun

sexuan atea.

Ez zan traba esatea

hobe gendula maitea

ezkondu aurretik galtzea biok

birjinitatea.

 

        I. Zelaia:

Juan ginan ezkontzera

zuk esan dezun antzera

biok birjinak gero gauean

hain goxo etxera...

Aurrera eta atzera

gehiegi aritzen zera

diferentzia haundia dago

galtzetik galtzera.

 

        X. Paya:

Misionero gisako

ibiltzen zinan galako

niretzat aski ez da hori baina

zuretzako nahiko.

Akabo soka ta salto

felazio ta asalto

baina azkena egin dezagun

despedidarako.

 

        I. Zelaia:

Beti gaude izerditan blai

sexua da gure etsai

eta gureai hartu diozu

despedida usai.

Zuk zure bidetikan jai

ni gabe ibil zaite lasai

nik despedidan kanposantura

ez nuke joan nahi.

 

 

Azaroaren 21a, Gernika-Lumo

 

      Kartzelako gaia: Hirurehun eurorekin irten zara etxetik, eta ezer gabe itzuli zara berriz.

      Doinua: Habanera.

 

Teniseko pilota hok

gora eta behera dabiltz

artekariek azpitik

so egiten dute irriz.

Haseran Aimarren alde

jokatu det kontu handiz

baina gero asperturik

nago jada Retegi Biz

dirua galdu ta galdu

ta ezer ez irabaziz

sarritan jokatu ohi det

era hontan arinkeriz

ta gaur beti bezelatsu

nahastuko nintzen neurriz.

Pilotaleku batera

ez naiz etorriko berriz.

 

Galdu nuen gaueroko

ardo eta patxarana

galdu nuen baserria

eta galdu nuen lana

galdu nuen burua ta

nere emazte laztana

galdu nuen familia

galdu aita eta ama

galdu nuen neukan hura

soilik gelditzen zait drama

galdu nuen semetxoa

dena eman diodana

galdu nuen bizi hontan

inporta zitzaidan dana

eta trukean zer izan

da irabazi dudana?

 

Famili normala ginen

zoriontsua tarteka.

Parkean ibiltzen ginen

umearekin lasterka

andrea ere zegoen

ta maitasunez beteta

baina hartu nuen dena

urrun bidaltzeko beta.

Sarri esaten zidaten:

“jokua ez da errenta”

baina hain da tentagarria

apustuen erruleta

ta berriro egingo det

mundu ilun hontatik buelta

bizirik sentitu nadin

modu bakarra da-eta!

 

 

Azaroaren 22a, Iruñea

 

      Iñaki Zelaia eta Aitor Mendiluze. Animalia exotikoen zaleak zarete. Etxean pitoiak, tarantulak, eskorpioiak, eta halakoak dituzue. Orain, egongelako mahaiaren gainean zaudete biak, azpian duzuen saguarekin ikaraturik.

 

        I. Zelaia:

Oso gustoko animaliak

iguana ta tarantula

ta xagu batek ikaratzerik

ez nun usteko sekula.

 

        A. Mendiluze:

Tarantula ta sugeei buruz

irakurrita geunden gu

baina hau ez det inoiz ikusi

ta honek zer egiten du?

 

        I. Zelaia:

Honen berri nik telebistatik

jakina det ozta-ozta

zer egiten dun ez dakit baino

gu jaitsi ezkero kozka.

 

A..        Mendiluze:

Halere ez da txarra izango

harrapatu ta akabo

terrariotik gure pitoia

begira-begira dago.

 

        I. Zelaia:

Pitoia ere gosiak dela

oraingoz hala dirudi

ta kozka zeini egingo dio

xaguari edo guri?

 

        A. Mendiluze:

Gelditu egin da begira dago

gauza xelebrea ezta?

Ez dakit ziur zertan ari den

beldurrez edo parrezka.

 

        I. Zelaia:

Geuk moldatu behar deu nola hala

laguntza inork ez eskeini

zenizeroa botako nuke

baina nik ez dakit zeini.

 

        A. Mendiluze:

Bota hautsontzi eta zapata

eta traste denak buka

badaezpada ere ondo apuntatu

arma gutxi dauzkagu-ta!

 

        I. Zelaia:

Arma gutxitxo dauzkagula ta

hori ez da gero broma!

Beraz tiroa bakarra degu

izan beharko du ona.

 

        A. Mendiluze:

Igual badago beste aukera bat

mahai honetatikan behera:

zure aldean ez da kristona

salta zaiozu gainera!

 

        I. Zelaia:

Ez da komeni orain hemendik

horren azkar saltatzea

ez al da hobe mobila hartu

ta bonberoei deitzea?

 

        A. Mendiluze:

Beranduegi izan liteke

hauxe da azken aukera

hil ala bizi eman eskua

ta goazen biok batera.

 

 

Azaroaren 29a, Donostia

 

      Iñaki Gurrutxaga eta Maialen Lujanbio. Finalerako sarrerarik gabe geratzeko beldurrez, atzo jarri zineten leihatilaren aurrean, kanpin-denda eta guzti. Lerroan zuen aurretik zegoenak erosi ditu azken sarrerak.

 

        I. Gurrutxaga:

Gure aurrean bi txorimalo

ta azkenak beraientzat

rebentarako aukera behintzat

emango ahal dute behintzat!

 

        M. Lujanbio:

Bi txorimalo hoiek dauzkagu

gertuan ta parez pare

bertsoak aditzeko rebentan

zenbat patzeko prest zaude?

 

        I. Gurrutxaga:

Bi txorimalo nola dauzkagun

rebentako parez pare

momentu hontan salduko nuke

nere bikotea ere!

 

        M. Lujanbio:

Txapelketa aurten halako boom

ta exitoa izan da, ño!

Klasifikatzea errezago

sarrerak lortzea baino!

 

        I. Gurrutxaga:

Beraz sarrerak lortzea zaila

omen degu geurekiko

lau urte barru badakit beraz:

apuntatu eta kito!

 

        M. Lujanbio:

Hara! Hor pasa da Iturriaga

harrotasunez beteta

eska zaiogun seguru asko

erosiak zeuzkan-eta!

 

        I. Gurrutxaga:

Erosita bi izango zitun

Iturriagak bazpa’re

baina Durangon erosi gabe

lehendikan dexente daude.

 

        M. Lujanbio:

Hor pasa da Iñaki Murua’re

lehendakari ohoredun

horren xuabe hitz egiten du

ia ze borondate dun!

 

        I. Gurrutxaga:

Hara Lizaso! Cuatro por cuatro

batekin dator xuabe

seguru bera sartuko dala

bat’e sarrerarik gabe!

 

        M. Lujanbio:

Baina gu sartzea hain erreza

izango danik ez uste!

Antolakuntzako peto hoiek

txinotan saltzen dituzte.

 

        I. Gurrutxaga:

Antolakuntza utzi ezazu

badaezpada apartean

ETB 1en ikusiko deu

anuntzioen artean.

 

        M. Lujanbio:

Hainbeste denbora hemen pasa ta

ez sarrera ta ez bat’e!

Ba hamaka hontan geldituko naiz

U Dos-en kontziertoa arte!

 

 

Abenduaren 13a, Barakaldoko BEC, finala

 

      Aitor Mendiluze, zure lehen laneguna da gaur, eta eguerdian lankideekin irten zara nonbait bazkaltzeko asmotan. Andoni Egaña ama dago atean, babarrunak termoan dituela.

 

        A. Mendiluze:

Lehenengo lan eguna

hasi det honela

atarira irten ta

sorpresa itzela.

Sentitu nahi nuen bai

etxean bezela

baina esan nizun ama

hau gehiegi zela.

 

        A. Egaña:

Etxean beti gose

ta beti asekaitz

hargatik taperrakin

etorri ni garaiz.

Lantegitik irtena

zazpi lagun alaiz

denentzako egin det

zuekin joango naiz.

 

        A. Mendiluze:

Berehala topatu

dezu zuk lekua

berehala konpondu

besteekin tratua

denentzako taper bat

ondo berotua

ta gero bulegoan

haize girotua.

 

        A. Egaña:

Klaro gero “Prip” ta “Prap”

han zortzi bat putre

babarrunak jatea

mesede zenuke

lana ze arraio dan

badakizu zuk’e

ta horrela azkarrago

egingo dezute.

 

        A. Mendiluze:

Uxatzeko esan det

ta zuk bueltan irri

semea berriz ere

denen parregarri.

Zerbait eskatzen dizut

ama nago larri:

ez zaidazu lepoan

serbilleta jarri.

 

        A. Egaña:

Noski hori zuretzat

litzake tristea

nik ez neukan burutan

horra iristea

baina eskatzen dizut

ai seme gaztea

bukatzean ahoa

garbitzen uztea.

 

 

      Amets Arzallus eta Maialen Lujanbio. Zuen ama gaur irtengo da anorexia gaixotasunetik sendatzeko zentrotik. Hirurentzako bazkaria prestatzen ari zarete.

      Doinua: Aizak hi mutil mañontzi.

 

        M. Lujanbio:

Gure amak ze gaitz grabe

eta guk ze atsekabe!

Itxuran miran ia ez zala

berrogeiren jabe...

Lehenik pure bat xuabe

gero arraia; hala’re

astiro-astiro joan gaitezen

baina etenik gabe.

 

        A. Arzallus:

Urteetako palizan

buelta hartu du balizan

ta orain garai berri bat hasten

dugunez bizitzan.

Arrai pixkat bere ditxan

asko ez, betiko gisan

berak ere ezetz esan beharrik

ez dezala izan.

 

        M. Lujanbio:

Guazen beraz pausuz pausu

amari eginez kasu.

Animo ama proba itzazu

kutxaraka batzu

ispilua’re hor daukazu

andre ederra zera zu

ispiluari gezurra zuk zeuk

esaten diozu.

 

        A. Arzallus:

Ene zenbat korapilu

platera eta katilu

ispiluaren aurrera juan ta

bi begien brillu...

Baina ze ispilu istilu!

Ze arma ta ze iskilu!

Gaurtik aurrera gure begiak

dituzu ispilu.

 

        M. Lujanbio:

Denborak aurrera darrai

garai batean nolanahi

esaten zigun “Bazkaritan ez

ba meriendatan bai!”.

Lana da sinistea ai

lana da egoten lasai

gu bioi jaten eman zigunak

ez duela jan nahi!

 

        A. Arzallus:

Ez zazu egin zalantza

irauliko da balantza

nik hartzen diet Eguberri zahar

pasatakoen antza.

Ama hor daukazu saltsa

jan lasai ta hartu hatsa

baina hori bai bukatu aurretik

ez zaitea altxa!

 

 

      Medikua zara, Maialen Lujanbio. Minbizia duten ume bi ikusten dituzu ospitaleko korridoreetan gurpil-aulkiekin lasterketak egiten.

 

Zabal-zabalik geratzen zaizkit

nere begi nere aho

ospital hontan sartu zirala

denbora joan da luzaro:

abuztu, irail eta urria

bihurtu zaie azaro

ta zai-zai daude noiz irtengo edo

noiz aginduko “Akabo!”

Elkarri nola deitzen dioten

“Burusoiltxo!” eta “Kalbo”

minbizi duten bi umeeri

begira-begira nago

eurengan minak badu indarra

baina bizitzak gehiago.

 

Egiten dute irrifar eta

begitan dute dizdira

etsitzen dute nahiz ta lagunak

eta eskola desira.

Denborarako egin zieten

laguntxoei despedida

eta orain biak hemen dabiltza

juerga, salto, buelta, biba...

Tututxo batek lotuta dauzka

oxigenoan harira

baina kontentu ta lasai daude

jolas hoietan argi da

ta maitasuna behar dutenak

euren gurasoak dira.

 

Aita ta ama hor ikusten ditut

ta nola ez konprenitu?

Esperantzako eskatzen dute

arren zerbait zirrikitu.

Euren aurrean negar ein nahi ez

ta barrun ezin kabitu

urruntzen dira umeengandik

ta orduan begiak blaitu.

Nik gurasoei esaten diet

“jarraitu! Gogor jarraitu!

Zuen umeak indartsu dira

hemen ez da deus amaitu

ze bizitzeko gogoa dunak

bizitzea lortzen baitu”.

 

 

      Buruz-burukoa. Kartzelako hitza: Sua.

 

        Maialen Lujanbio:

Hura asmakizuna

homo habilisena!

Bazun intentzioa

bazuen sena!

Bi harrik elkar jota

txispa bat aurrena

asmakizun haundina

mendeetan barrena.

Sua da problema

zenbait basorena

edo jaki dena

berotzen duena

eta bi begiradek

sortzen dutena.

 

 2007KO GIPUZKOAKO TXAPELKETA | 2009KO EUSKAL HERRIKO TXAPELKETA | 2010eko hamarkada