Saltar al contenido

Título y logo de la página

Ondarea guztiona delako
 
Mostrar/ocultar menú principal de navegación
Bertsoaren haria Hernanin
Estitxu Eizagirre Kerejeta, 2014

 

gaiak

2005EKO EUSKAL HERRIKO TXAPELKETA

 

 

SAILKAPENA

 

      1. Andoni Egaña: 1.796,5

      2. Unai Iturriaga: 1.746

      3. Amets Arzallus: 1.206,5

      4. Maialen Lujanbio: 1.206,5

      5. Igor Elortza: 1.174

      6. Sustrai Colina: 1.171,5

      7. Aitor Mendiluze: 1.156

      8. Jon Maia: 1.156

 

 

BERTSO ESKOLAKOAK SAILKAPEN TAULAN

 

      Finala:

            — Maialen Lujanbio: Laugarren

            — Aitor Mendiluze: Zazpigarren

      Finalerdiak:

            — Jexux Mari Irazu

      Kanporaketak:

            — Iñaki Zelaia

            — Estitxu Eizagirre

 

 

      Ilusioa eta gogo handia jarri nuen. Prestatzen aritu nintzen, ustez ongi ari nintzen, entrenamendutan gustura nenbilen. Eta lehen kanporaketara iritsi eta gogoratzen dudan bakarra da jende pila bat aurrean, Xabier Silveira tabladuan, eta saio grisa egin nuela. Ez nintzen saio horretan egon, pentsa Lekunberrin kantatu eta azken agurrean “Agur Lakuntza” bota nuen! Ez nuen ezer egin, ez ongi eta ez gaizki. A zer muturrekoa hartu nuen!

[Estitxu Eizagirre]

 

      Inoiz gehien prestatu dudan txapelketa izan zen, batik bat bakarkako ariketa. Urtarriletik hasi nintzen Naufragoa doinuan kantari, baina azkenean hori bakarrik egin nuen itxura antzean, bakarkakoa. Hor ikasi nuen txapelketan burua gehiegi estutzea ez dela batere ona.

[Iñaki Zelaia]

 

 

      Finaletik kanpo geratu nintzen. Ez dira momentu gozoak izaten. Saioa ez zen brillantea izan, gainera bi poto egin nituen... Aurreko bi finaletan egonda, banekien finalerako borroka egongo zela baina iritsi nahi hori behintzat baneukan eta ez zen tokatu. Bigarren finalaurrekoan, Hendaian, xuxenxeago aritu nintzen baina ez nuen aurreko zuloa tapatzeko adina egin.

[Jexux Mari Irazu]

 

      Finalean mundu guztia txoratzen zegoen eta ni nintzen han gaizki pasa zuen bakarra. Bezperan ez nuen ia batere lorik egin, leher eginda nengoen. Inseguridade handiarekin iritsi nintzen, ez nengoen nire buruarekin eta bertsotarako ziur... eta hori azkenean atera egiten da. Egoera horretan hainbeste jenderen aurrean hainbeste ordutan egotea oso oso gogorra da. Ezkutatzeko eta alde egiteko gogoa neukan.

[Maialen Lujanbio]

 

 

      Arratsaldeko saioan lehenengo zenbakia tokatu zitzaidan, eta lehenengoa ez da ederra izaten, baina nik hartu nuen poza aurrena bukatuko nuelako, eta bakea! 13.000 pertsona hor, eta ateratzen nintzen aldiro ezintasuna, bertsoak ekarri behar bat... “gaizki ari zara”, psikologikoki nire burua matxakatzen aritu nintzen. Oso gaizki pasa nuen.

[Maialen Lujanbio]

 

      Daukadan penarik handiena da hain egun potentea, hain egun zoragarria eta mundu guztiarentzako grabatuta geratu dena izanik, niri hain sentsazio txarra geratu izana.

[Maialen Lujanbio]

 

 

Urriaren 23a Arrasate

 

      Kartzelako gaia: Errezeloak zenituela eta, etxean kamera ezkutu bat jarri zenuen. Orain grabatutakoa ikusten ari zara.

      Doinua: Naufragoarena.

 

        Iñaki Zelaia:

Bizi naiz gizon zintzo antzean

emaztea det nere ertzean

ta alaba bat hogei urtekin

beste semerik ezean;

jeikitakoan goizean

kezka denbora luzean

alaba gelan sartzean

horregatikan kamaratxo bat

ipini nion etxean

beldur bainintzen sartu ote zen

drogaren zulo beltzean.

 

Nere alaba hain da ahula

nahiz ta ustetan izan mardula

bere barruan zer gertatzen den

errez ezin det kalkula.

Dibertitzeko formula

porroa edo pilula

ez nun usteko sekula

inguratu ta esango diot

nahiz ez ondo disimula

ez nagoela haserre baino

hitz egin behar degula.

 

Hogei urtekin egin nahi hegan

ondo badakit nik hori zer dan

baina hamaika kezka izkutu

izan ditut nik neregan.

Nahiz ta alkoholik ez edan

drogak dauzka bere gelan

oker dabil izaeran

aita hain harro ta hain alaia

alaba dabilen eran...

Etxe berean egonagatik

zein urruti bizi geran.

 

 

Azaroaren 26a, Urretxu

 

      Jon Martin eta Jexux Mari Irazu, mendira elkarrekin joan zareten bi lagun zarete. Bidean, Jexux Mari, ikusten dituzuen gauza guztien berri emanez doa. Itxuraz Jexux Marik den-dena daki.

 

        J. Martin:

Ditugu asko nekatzen

ez diren bi zango

ikusi nahi genitun

hemengo ta hango;

dena nolakoa den

azaltzen dit ondo

turismo ikaslea

ez zera izango?

 

        J.M. Irazu:

Aizu kontuai deitu

behar dan bezela

ikaslea ez baizik

maisua naizela.

Begira harri koxkor hau

fosila duela

bi milioi urte bada

hemen dagoela.

 

        J. Martin:

Joño zenbat dakizun

nolako laguna!

Horrelakoxea da

jende euskalduna.

Bi milioi urte ditu

tipo jakituna

ta lehenbizikoa da

begiratu duna.

 

        J.M. Irazu:

Beti begiratzen det

ondo hemen,fin han

gauzak nolatan izan

genitun antzinan.

Begira hor har ttiki

borobila eskinan

duela bi milioi urte

holakoa zinan.

 

        J. Martin:

Holakoa nintzenik

ezin dut ukatu

baina harranarekin

ezin da bukatu;

zure jakindurian

zeure baitaratu

zu egia esan ez zera

askorik aldatu.

 

        J.M. Irazu:

Denbora joan eta

ni lehengo berbera

hizketan eman diot

halako hasera.

Jon begira ezazu

hango gailurrera

bi milioi urte barru

iritsiko gera.

 

        J. Martin:

Zuk segi zazu hemen

zure harrarekin

nik gailurraraino gaur

nahi bainuke egin.

Nahi banu gauza denen

azalpena jakin

etorriko nintzake

hiztegi batekin.

 

        J.M. Irazu:

Azken bertsoan bota

didazu egia

eta gorritu egin da

maisu aurpegia;

bat behar izanez gero

ni naiz hiztegia

guztia dakidana

baina luzeegia.

 

 

Abenduaren 18a, Barakaldo BECen, finala

 

      Aspaldiko partez bi begiak busti zaizkizu.

 

        Aitor Mendiluze:

Zenbait egunez lanetik ere

hartu genuen erdi jai

etxean bertan egon nahi nuen

ahal nuen artean lasai;

hasi aurrera begira eta

ustezko hamaika dohai

banituela pentsatzen nuen

bila joan nintzen baina ai!

Ilusioa izan daiteke

halakotan geure etsai

ez nintzen sinisteko gai

ez nuen sinisterik nahi;

ez zetorren nahiz eta luzaro

egon ginen gu bere zai

zoritxarrean ez nuen egin

gero zorionean bai.

 

Aita bakarrik izan nahi nuen

helburu haundia bera

amagaia ere pronto zegoen

ta jo genuen aurrera

ustekabean erdibidean

eten zen gure karrera

mediku batek hala esan zigun

eta ametsak gainbehera

aurretik egin genituenak

ondoren geure kaltera

pentsatuz beste aukera

nola irtengo ote da?

Bigarrena eregaldu genuen

ilusioaz batera

baina orduan ere zergatik

ez zen malkorik atera?

 

Halere Idoia animatzeko

hartu nuen nahiko kemen

bere gogoa, bere indarra

akitu baitzen nabarmen

holakoetan aitaren lana

babes ematea omen

eman nuen bai baina neuk ere

beharra sentitu hemen

pasa zaionak ondo badaki

haurtxo bat galtzea zer den

baina bi galdu ondoren

horra Jontxu non dagoen

eta malkoak atera zaizkit

eskuz estali baino lehen

zuk lasai seme utzi negarrez

aspaldi egin nahi nuen.

 

      Unai Iturriaga eta Maialen Lujanbio. Hiru ume txikiren gurasoak zarete. Aspaldiko partez asteburu osoa zuek biok bakarrik pasatzeko aukera duzue.

 

        M. Lujanbio:

Ez da bat eta ezta bi ere

hiru ta hiru da hiru:

hiru neke ta hiru lan karga

bider hiru zenbat diru!

Umeak nola gainetik kendu

pentsatzen gabiltz beti gu

ta orain bakarrik geratu eta

ia ze ein ez dakigu.

 

        U. Iturriaga:

Hain emankorrak izan gu eta

hiru haur etorri ziren.

Presarik gabe behingoagatik

elkartu garenez hemen

igual aukera dugu gaurkoa

zera egiteko ejem...

Ia ahaztuta daukat maitea

gu lehen nondik hasten ginen.

 

        M. Lujanbio:

Nere eguna hiru umekin

hasten da eta bukatu

senarrak berriz beti lanen bat

aitzakian mila datu.

Beti bezela zure ejem hori

berriro ere aipatu

ezagun dezu diferentzirik

zuk ez duzula sumatu.

 

        U. Iturriaga:

Nire laztana, nire maitea

ez zaitez jarri horrela

zurekiko dut berotasun bat

berotasun bat itzela

ez dakit zer den beherago edo

berotu zaidan sabela...

Kauen la letxe berriz mobila

ziur zure ama dela!

 

        M. Lujanbio:

Ai nere amak une txarretan

deitzen du eta akabo!

Ia ze parte berotu zaizun

ez nago ziur zeharo.

Hara, nikian, ipintzen dizun

bezelaxe hola nago

nik ere etxean horixe daukat

hiru ume ta gehiago.

 

        U. Iturriaga:

Amak umeak beti buruan

hori da betiko lege

eta gizona txoriburua

gizona beti xelebre

baina eske daukat labea gori

ta egin behar zaitut neure

ze bero-bero ipintzen nauzu

haserre zaudela ere.

 

      Kartzela bateko hormaren bi aldeak zarete. Zu, Maialen Lujanbio, barrura begira dagoena. Zu, Sustrai Colina, kanpora begira dagoena.

 

        M. Lujanbio:

Ladrillo batzuk tarteko

gera bi horma azal peto:

zu aukerako jendea joan

etorri ikusteko

ni itzalaren menpeko

lagun ez gabiltz antzeko

nik beti aurpegi berriak eta

beti geratzeko.

 

        S. Colina:

Nahiz kanpotik ofensiba

misterio ta satira

egin asmotan grafiti batzu

nigan egin dira.

Eguzkiaren argira

horitzen naiz baina tira

finean nago presoen gisan

kanpora begira.

 

        M. Lujanbio:

Zure inguru hortan hotz

hemen goxoago askoz

kanpora beira baina barruan

ez da hainbeste poz.

Hartu zerbait punta zorrotz

ta markatzen naute gogoz

egun zaharrak joanagatik

berri gehio datoz.

 

        S. Colina:

Ez beldur ta ez erruki

nigandik oso urruti

ez dira aurkitzen kaputxa jantzi

nahi duten bi punki

eginez zenbait grafiti

idatzi dute poliki:

kartzelak itxi behar dira ta

tabernak iriki.

 

        M. Lujanbio:

Grafiti eta endredo

egitik zerbait balego...

Nik ere hainbat marka nukeenik

ez zazu espero.

Bihar, etzi edo gero

lan egin behar egunero

eta ni ere eroriko naiz

zu bota ezkero.

 

        S. Colina:

Biak gabiltz elkartean

ez elkarri atakean.

Hara Galindo ekarri dute

furgona batean

lotu dezagun katean

ez da izango kaltean

gure barruan gorde dezagun

usteldu artean.