Saltar al contenido

Título y logo de la página

Ondarea guztiona delako
 
Mostrar/ocultar menú principal de navegación
Bertsoaren haria Hernanin
Estitxu Eizagirre Kerejeta, 2014

 

bertsolariak

ITZIAR EIZAGIRRE KEREJETA

 

1979an Hernanin jaioa

Larraulen bizi da

 

 

 

HASIERAK

 

      Familiak pisua izan zuen, batez ere amonak.

      Langile ikastolan suertez Ixiar Otamendi izan genuen irakasle: bertsolarien pasadizoak kontatzen zizkigun, eta zaletasuna transmititzen zuen. Berak bideratu gintuen Juanjo Uriaren bertso eskolara.

      Eta batez ere bertso eskolan zegoen helduen talde horrek zaletu gintuen umetatik. Umetatik erreferente genituen Juanjoren gelan helduenak zirenak, bertsotan egiten zutenak eta sekulako pasioarekin bizi zutenak. Denaren eragina izan zen.

 

 

ATAKA

 

      Biteriko bertso eskolan Iñaki Zelaia izan genuen irakasle lehenik eta Joxe Luis Urdangarin ondoren.

      Bat-batekorako pausoa eman beharra etorri zenean atzera egin genuen. Eta gainera hurrengo urtean beste taldekide gehienek bertso eskola utzi zuten. Estitxu ahizpa, Karmele Apezetxea eta ni gelditu ginen. Guretzat handiak ziren Iker Osa, Jon Iraola eta horiekin elkartu gintuzten. Bolada estua pasa genuen, ez genuen utzi nahi baina ez genuen bat-batean egin nahi...

      Jada piszinara salto egin behar duzunean inseguridade pila sentitzen dira. Edade horretan dena konplejuak direnean, jendaurrean kantatzea eskatzen zaizu... momentu hori tragoa da, nik behintzat ez nuen gozatzen, izorraketa latza zen zer eta helduagoak ziren mutilen aurrean kantatu araztea. Tentsioan bizi nuen. Baina ez nuen utzi nahi, bertsoa gustatzen zitzaidan. Atakan aurrera edo atzera egin behar izatera iritsi nintzen. Guk aurrera egin genuen, seguruena giroagatik, bertsoa asko gustatzen zitzaigulako...

      Egia da, bestalde, piszina aurrean jartzen zaituztelako probatu egiten duzula. Agian nire kasa utzita ez zitzaidan behin ere aterako. Eta probatzea ona da, behintzat saiatu egin zara, eta gero erabakitzen duzu aurrerago joan edo ez.

 

 

SARIKETAK

 

Axari saria

1999

Finalista

Axari saria

2000

Finalista

Aztiri saria

2001

Txapeldun

Hernaniko Txapelketa

1996

Finalista

Lizardi saria

1998

Finalista eta
bertso onenaren saria

Lizardi saria

1999

Parte-hartzaile

Lizardi saria

2000

Parte-hartzaile

Osinalde saria

1998

Parte-hartzaile

Osinalde saria

1999

Parte-hartzaile

Osinalde saria

2000

Parte-hartzaile

Osinalde saria

2001

Finalista

Lehenbiziko saskiberri saria

 

Txapeldun

 

 

TXAPELKETAK

 

Gipuzkoako Herri Arteko
Txapelketa

1999

Parte-hartzaile
(Hernani-Txisplau taldean)

Gipuzkoako Txapelketa

2003

final-laurdenak

 

 

PLAZAN

 

      1999ko Gipuzkoako Herriartekoaren ondoren saio bat edo beste egin nuen. Andoainen festetan, Jokin Sorozabal, Aitor Mendiluze, Maialen Lujanbiorekin...

      Afari giroko saioetan eta tabernetan bai, gozatzen nuen. Baina jaialditan oso gaizki pasatzen nuen. “Ea zenbat bertso falta diren bukatzeko, ea bukatzen den, ea bukatzen den” egoten nintzen saio osoan.

      Saio baterako deitzen bazidaten, pentsatzen nuen “zertarako esan diot saioari baietz?”. Agobiatuta, arrastaka pasatzen nuen aste osoa eta hara ere beldurtuta joaten nintzen.

      Erabaki nuen bertso eskolara joaten jarraitzea, horko jarduna gustatzen zitzaidalako, baina jendaurrean ez nuela kantatu nahi ezta herrian ere. Eta kito.

 

 

UTZI

 

      Bertso eskolan irakasle nintzen, helduen taldean ere biltzen nintzen... eta haurdun gelditu nintzenean, erabaki nuen “dena utziko dut”. Nire buruari kristoren peligroa ikusten nion. Gure bizitza “orduko ehun kilometroan eta kurban derrapeak eginez” izan zen. Saltsa guztietan sartu, denari bai esan, oraintxe bertso eskola, oraintxe udalekuak, oraintxe topaketak... erabaki nuen “Utzi dena, ze bestela erotu egingo zara zu, aldamenekoa eta umea. Hartu lasai, disfrutatu oraingo momentua umearekin...”. Eta dena uztea zen dena, asteartetako taldea ere bai. Ez naiz gauzak erdizka egin zale, ezin dut egon baina ez egon; edo nago eta gauzetan laguntzen dut eta banaiz parte, edo ez egotekotan nahiago dut distantzia hartu. Hor erabat deskonektatu nuen.

 

 

 

BERTSOZALE ELKARTEKO LANGILE

 

      Euskal Herriko Bertsozale Elkartean militantziaz 18 urterekin hasi nintzen Transmisio batzordean, Koldo Tapia zegoen garaian. Elkarteak antolatutako lehen bertso udalekutan begirale izan ginen ahizpa eta biok. Eta 2004 urteaz geroztik bertako langile naiz, Transmisio Batzordeko eragilea.

 

 

2001eko Euskal Herriko Txapelketarako
Gipuzkoako Sailkapena (martxoaren 16a, Andoain)

 

      Hasierako agurra:

 

Denentzat tokirik ez da

final handiko saiuan,

bost hauek lagunak dittut

zertan hasi sesiuan?

Epaileentzat oferta bat dut

beherapenen sekziuan:

bi bixki pasa gaitzakezue

bakarraren preziuan.

 

 

        Puntua:

Eguzkiak alaitzen

al zaitu goizero?

        Itziar Eizagirre:

Sarritan izaten naiz

parrandan bezero,

etxea ez dut topatzen

aizu egunero.

Ta kalean jotzen nau

sarri bero-bero.

 

 

2001-04-07 Gabiria Sariketa

 

      Iñaki Apalategi eta Itziar Eizagirre. Interneten bidez ezagutu zarete, elkarren lagun egin ere bai, baina hau da elkar ikusten dezuen lehenengo aldia. Ze inpresio izan dezue edo?

 

        I. Apalategi:

Modem batekin pozik

gure mutikoa,

tarifa planarekin

txatak’e nahikoa...

Polita omen zinen,

jokatu lepoa.

Kalean ikusita

hau da disgustoa!

Barkatu, zu al zera

argazkitakoa?

 

        I. Eizagirre:

Ni ere horren plana

ez nago gizona!

Zu ere ez zaitugu

horren play-boy ona.

Internetak bazuen

bere alde sakona,

lehen begiratuan

ixkutun dagona,

erakutsi zaidazu

zure punto com-a.

 

        I. Apalategi:

Ordenadore ona

bageneukan bana

ta biok elkartzeko

egin gendun plana:

bostetan antzokian;

nolako afana!

Zuk baloratzen zendun

gehiegi izana,

zergatik zenioen

“itxura ez da dana”.

 

        1. Eizagirre:

Edertasuna ez da

nere balorea,

baino zuk dadukazu

hain-hain-hain gordea!

Atzetik beituta’re

ez da dotorea;

zure planta bai dala

benetan grabea,

realidade birtuala

baitegu zurea!

 

        I. Apalategi:

Baina orain sinisten

nik badauzkat lanak!

Ez zera hain polita

pantailetatik at.

Aurpegira beidatzen

ere lana daukat

ta esango dedana

hartu zazu aintzat:

idazten txarra zera,

onar zazu behintzat!

 

        I. Eizagirre:

Romantiko jartzea

nahiz dagon modako,

nik ez det ez balio,

aitortu beharko.

Baino zu ere ez zera

ibilia bapo.

Sarbidea ixten dizut

nere buzoirako,

gaurtikan ez didazu

birusik pasako!