Saltar al contenido

Título y logo de la página

Ondarea guztiona delako
 
Mostrar/ocultar menú principal de navegación
Bertsoaren haria Hernanin
Estitxu Eizagirre Kerejeta, 2014

 

gaiak

1993KO EUSKAL HERRIKO TXAPELKETA

 

      Hernaniko bertso eskolako kideak txapelketan:

      Finalean:

      — Jokin Sorozabal

      Azken laurdenetan:

      — Joxe Luis Urdangarin

 

 

1993-11-07 Laudio

 

      Joxe Luis Urdangarin, lehendakaria zaitugu; eta Xabier Zeberio, bere sukaldaria. Joan deneko 10 egun hauetan, sukaldariak, angulak jarri dizkizu bazkaltzeko, egunero.

 

        J.L. Urdangarin:

Egunero hor nabil

bazkarian eske,

ta sukaldaria’re

hor dabil jo ta ke!

Egunero angulak,

hau posible ote?

Ta ekonomia gaizki

doala diote.

 

        X. Zeberio:

Nik ez dizut jarritzen

otordu aldrebesa,

zu ondo mantentzea

da nere ametsa.

Egunero angulak

zenbat gazi-geza!

Zurekin asmatutzen

ez dago erreza.

 

        J.L. Urdangarin:

Honek egin duena

hau da hau eztanda!

Azkenerako, tranpa

zirudina, ganga.

Bainan iritxia da

egiaren txanda:

“Gulak” ekartzen dizkit

angulak esanda.

 

        X. Zeberio:

Iriki behar ditut

hiru-lau bat lata,

ia aldatutzen dan

zure tonto planta;

bestela jarriko’izut

lau porru patata,

egite’zunagatik

nahikua da ta.

 

        J.L. Urdangarin:

Kritika botea dit

oso modu alaiz,

bainan horrelakoak

entzunak ditut maiz;

ni’re kolaboratzen

hasiko naiz garaiz:

mariskua janda’re

konformatuko naiz.

 

        X. Zeberio:

Mariskoa jan eta

ardo ona edan;

kejatzen da angulak

jarrita plateran.

Pipar gorri-gorri bat

badaukat aukeran,

ia parlamentuan

mobitutzen zeran.

 

 

1993-12-19, Donostia

 

        Puntua:

“Gerrikoa estutu”

entzuten da sarri.

 

        Jokin Sorozabal:

Erantzun behar zaio

jende klase horri:

gerrikoa estutzeko

mezua ekarri,

eta berak nahi duten

neurrikoa jarri!

 

      Jokin Sorozabal, eskultorea; eta Sebastian Lizaso berriz zabor biltzailea, zarete. Jokin eskultoreak egin du bere eskultura; herriko plazan jarri du denek goza dezaten. Sebastianek zaborren kamioira bota du.

      Doinua: Iparragirre abila dela.

 

        J. Sorozabal:

Nere lanaren berri nahi nion

herriari erakutsi;

oraindainoko marka guztiak

zabor biltzaileak hautsi.

Haundia zera, baina

lanean, alajaina,

bastante ardura gutxi;

nere eskultura ontzira eta

zakarrak lurrean utzi.

 

        S. Lizaso:

Zuk diozunez, apurtu ditut

zeneduzkan esperantzak;

nere lanean ari nintzaden

eta sortu dira saltzak.

Nik egin dut neuria,

eta hau komeria!

Kulturak ditu akatsak,

zenbaitentzako artea dena

zaborra baita neretzat.

 

        J. Sorozabal:

Honek kultura ez du estimatzen,

behintzat hala ematen du;

hori beretzat zaborra dala

lotsik gabe esaten du.

Nere lagun Lizaso,

ezetz lurretik jaso

edo ezetz lurretik kendu,

coca-cola lata balitz gisan

makurtu behar bazendu.

 

        S. Lizaso:

Makurtzeari utzi genion,

tresna batek egiten du;

nik deskuido bat izango nuen

eta bera nabarmendu.

Bidearen erdian

ta erdi pikardian

traban zegon eta kendu;

errespetatu egingo nuen

firmatu izan bazendu.

 

        J. Sorozabal:

Hori bezela, beste hainbeste

harri baditut guztira,

herrian zehar jarritakoak

jendearen ikusmira.

Harek nere izena

ta lehen abizena

hantxe jarri omen dira,

baina begiratu’re egin gabe

bota zenuen ontzira.

 

        S. Lizaso:

Ez ikaratu, harriz beteta

dago herriko kantera;

eta nahi dezun harri klasetik

han badaukazu aukera.

Puskatu dut lehengoa,

emanikan gogoa,

ezin konpondu atzera,

eta beste bat berdina egin

artista baldin bazera.