Saltar al contenido

Título y logo de la página

Ondarea guztiona delako
 
Mostrar/ocultar menú principal de navegación
Bertsoaren haria Hernanin
Estitxu Eizagirre Kerejeta, 2014

 

bertsolariak

SAIBURUTARRAK
JUAN JOXE LUJANBIO “SAIBURU”

 

1874an jaioa Hernaniko Sahatsain baserrian

1954an hila Errenterian

 

Juanjo Uria:
“Saibururen aita eta Txirritaren aita anaiak
ziren, Lujanbio. Aitak Abilakoak ziren”.

 

      Saiburu baserria Zamalbiden dago. Taberna zuten, oraingo Mugaritz den hori. Errenterian zen tabernarik zaharrena hura omen zen.

[Antonio Zubiarrain]

 

 

BATAIOA

 

      Saiburu jaio zenean, orduan izaten omen zen hiru egunen barruan bataiatu beharra. Ama mando gainean jarri, umea besoan hartu, eta aita aurretik oinez mandoa eutsita. Traka-traka-traka, Sahatsaindik Usategietara atera, eta hor baserritarren batek esan omen dio “hi, Lujanbio, nora hoa!”, “umea bataiatzera niek, hiru egun baditu eta...” “Ez hadi Hernanira joan, sutan zegok eta!” Pin-pon-pin, kristoren tiro soinuak “sua eman ziotek, zera zebiltzak, karlistak eta liberalak!”. Jira, hartu mandoa eta Aranora. Eta Aranon bataiatu!

[Antonio Zubiarrain]

 

 

TXAPELKETAN

 

      1936ko Txapelketan finalean kantatu zuen.

 

 

TXIRRITAREKIN KANTUAN

 

      Txirritarekin Ereñozura kantatzera asko joaten zena bat zen Saiburu.

[Antonio Zubiarrain]

 

      Gure osabak esaten zuen Saiburu ez zela bertsolari izugarria. Hark lehengusu izan behar zuen Txirrita, eta horrela asko defendatu zela, haren anparoan joaten zela plazetara. Orduan dirua ere ateratzen zuten. Gogoratzen naiz ni mutil-koxkorra izebarenera etorri eta leihoaren atzean nengoela, eta Saiburu leihora atera eta nola kantari ari zen.

[Florian Oiarbide]

 

Basarrirekin.
Iturria: http://www.guregipuzkoa.net

 

Iturria: http://www.guregipuzkoa.net

 

      Bein batez, Txirrita Saiburu baserrira etorrita, bi lengusuak kantuari ekin zioten, ta amalau egunean ia ixildu gabe jardun omen ziran. Amabosgarrenean, Txirrita, oso zaartu ta baldartuta baitzegoan, gurdi gañean jarri ta Gazteluene’ra, bera bizi zan baserrira, arrebaren etxera alegia, eraman zuten.

[Antonio Zavala, Iru anai bertsolari, Auspoa 73]

 

 

ELIOREKIN

 

      Bi puntu ditut gogoan Saiburu eta Eliorenak.

 

        Saiburuk:

Ameriketan badet anai bat

diruaz bete-betia

pentsatutzen det airoplanu bat

hartuta hara juatia.

 

        Eliok:

Juan Joxe ez dezu gauz onik eingo

lantegi hortan hasita

putzura ia erortzen zeran

katxarru hori hautsita.

 

[Pedro Joxe Mujika “Anatx”]

 

 

TXIRRITA BERANDU

 

      Txirrita berandutu da eta Saiburu eta Telleri Txiki zain. Etorri da noizbait ere.

 

        Saiburuk:

Hamar t’erdiak dirade nahiko berandu

meza nagusia ere

aspaldin eman du

nik ez det ikusi baino

jendiak hala esan du

Txirrita ez omen dala

mezetan izandu.

 

        Txirritak:

Gizon honen jokera

beti akziuan

hola saiatzen bada

bere negoziuan

zu leheno kapitan zinan

kongregaziuan

orain zertan sartzen zera

gure soziuan.

 

[Antonio Zubiarrain]

 

 

ZEPAIREKIN GOSEAZ

 

      Ereñozun bertsotan aritu ziren. 1943 urte ingurua zen, eta kristoren gosea zegoen. Ez ogirik, ez oliorik... Atera zuten bertsotan gose kontua eta:

 

        Saiburuk:

Nagon tokitik esango’izutet

jaunak oraintxe egia

Zepai jauna’re ez dago oso

lodia eta nagia.

Gure jainkuak itsas gainian

egiten badu zubia

San Antoniok Argentinatik

ekarriko dik ogia.

 

        Zepaik:

Gose galantak pasatzen ditu(gu)

gorputzarentzat kaltian

pazientzia hartu dezagun

ta lasai egon gaitian.

Baldin gosiak ez bagera

hiltzen bien bitartian

ogirik jateik ez zegok hemen

Franco bizi dan artian.

 

      Haiek parrak! Kartzelara eramateko ere!

 

[Antonio Zubiarrain]

 

Zepai eta Txapel.
Iturria: http://www.eke.org

 

 

MUTILZAHARREI

 

      Bein batez, Oiartzun’en, bertsotan ari ziran bertako Zurko baserriko Kaskazuri, Prantsez Txikiya onek Pedro zuan izena, Txirrita ta Saiburu. Au izan ezik, beste irurak mutilzarrak ziran. Alako batean onako bertso au kantatu zien Saiburuk besteai:

 

Ezkongai daude Kaskazuri ta

Pedro ta Txirrita zarra,

beti juzkatu izandu dana

oso iruko azkarra;

nik banakike neska aundi bat

itxusiya ta baldarra,

ontaz aurrera irurentzako

basta da ura bakarra.

 

[Antonio Zavala, Iru anai bertsolari, Auspoa 73]