—gaiak—
GAZTE SARIKETAK
Lauaxeta saria antolatu zuten eta finala Mungian jokatu genuen Iñaki Murua, Millan Telleria eta abarrekin. Ernest Alkatek eraman zuen txapela. Izugarrizko beroa egiten zuen eta kartzelako lanerako kamioneta batean ezkutatu gintuzten, toldo azpian. Hori aski ez dela, ez entzuteko ez ziguten bada kamioneta arrankatu! “Hemendik bizirik irtetea nahikoa egingo diagu!” esaten nion Muruari.
[Joxe Fermin Argiñarena]
90eko hamarkadako urte haiek izan ziren bai sariketetan, bai bertso eskolan eta bai plazan gehien ibili ginenak. Bi hilabetera beste sariketa batean parte hartuko genuen, eta sei hilabete lehenago beste batean, kate horretan sartuta geunden. Orduan, gainera, bertsolari kopuruagatik, aukera gehixeago izaten zen sariketetan parte hartzeko.
[Iñaki Zelaia]
Aurreneko Lizardi sarian parte hartu nuenean Hernanitik hamar-hamabi joan ginen kantatzera. Geroztik igual hamar aldiz aterako ginen. Beste sariketak ziren Orixe, Osinalde, Xenpelar... batzuetan parte-hartzea libre izaten zen eta beste batzuetatik deitu egin behar zizuten. Libre zenetara denok joaten ginen.
[Jon Iraola]
Xenpelar sarian.
Osinalde eta Lizardi ziren guretzat fijoak eta motibazioa haiek ematen ziguten. Dexente preparatzen ginen, Lizardi uda bukaeran izaten denez eta udan denbora asko genuenez, bertso eskolako lokalean mila aldiz biltzen ginen Joxe Anjel Aranburu eta biok.
[Agin Laburu]
Eskolarteko Txapelketen garaia bukatu nuen egunean, aurrean amildegi bat neukala sentitu nuen. Urtero daukazu plaza bat aseguratua, Eskolartekoa, eta bukatzen da eta dena da lainoen gainean ibiltzea bezala, ez dakizu hurrengo pausoa non eman behar duzun edo zer egin behar duzun. Urte hartan deitu zidaten Lizarditik lehenengo aldiz, eta hor jada ikusten duzu bide bat egiteko aukera daukazula.
[Beñat Gaztelumendi]
Osinaldeko final batera joan eta han dagoen giroa, bertsolarien artean ere sortzen dena (saioa bukatu eta denak puntuka hastea), magia hori Eskolartekoan ez dago, hori gero hasten zara bizitzen.
[Beñat Gaztelumendi]
Eskolarteko azken urtean ondo egin baduzu eta izen pixka bat hartu baduzu, gero sariketetatik deitzen dizute.
[Unai Gaztelumendi]
Oso egokiak dira kantatzeko. Mikel Laboa saria antolatu berri da Antiguon eta gustura kantatu dugu. Aztiri eta Gabiriko saioetan ere bai, Plazatik Gaztetxera sariketan ere bai, Erniarraitzen ere bai, Gasteizen Bertsokatu egin izan da azken urteetan eta gaztetxean egin zen finala ederra izan zen, jende asko bildu zen...
[Asier Azpiroz]
Biltzeko balio dute. Abuztu bukaeran Lizardi Saria dagoen aitzakian biltzen gara udan zerbait kantatzeko. Bertsolari gisa gehiago egiten zara: desberdin kantatuko duzu Gabiriko elkarte batean edo Algortan, nahi gabe aldatzen duzu bertsokera, eta hizkuntza asko. Kantatzeaz gain afaltzera joaten zara, eta ezagutzen ez dituzun beste bertsolariekin tratuan egon behar duzu, antolatzailearekin... asko ikasten duzu, jarri egiten zara.
[Asier Azpiroz]
LIZARDI SARIA
Azpeitian basoan ari ginen lanean eta Uztapideren ilobarenean (Pakita Agirre Gabiria Olaizola) genuen ostatua. Egun batez deitu zidan Lasarteko Artetxek (Miren Artetxeren aitonak). Nonbaitetik jakin zuen nafarren bat bazela bertso munduan, eta ez dakit nondik topatu ninduen. Eta esan zidan: “Fermin, Patxi Larrañagak deitu dit Zarautzen Lizardi saria antolatu duela eta zure izena eman dut. Eta ez dizut baimenik eskatu gainera! Joan egin behar duzu!” “Baina, baina zer egin duzu! Nik ez dakit hori zer den ere eta!”. Nik inori ez nion esan. Ez anaiari, ez Pakitari... Afaldu genuen eta Zinemara. Zineman hor ikusten ditut Imanol Lazkano, Sebastian Lizaso... esaten nuen “hi nora ostia etorri haiz hona? Zer egin behar duk hik hemen? Alde egin ezak hemendik!” Joxe Mari Iriondo, Joxe Mari Aranalde... haiek ikusi nituenean eskema guztiak hautsi zitzaizkidan. Kantu-lagunak nituen Millan Telleria, Zelaiatarrak... hasi ginen eta nik ez dakit zer egin nuen, oraindik ez dut sinisten txapela nola jantzi nuen. Ni lotsatu, eman zizkidatenak hartu eta Meagatik aurrera nindoala nire kasa esaten nuen “Fermin, gaur zer kristo egin duk hik?” Anaia ez nuen esnatu ere egin eta mesillaren gainean utzi nituen sariak, ez neukan non utzirik eta. Biharamunean esaten zidan Pakitak “atzo zer egin duk? Isilik egin dituk gauzak hik! Non ibili haiz?”. Ni berriz lotsatuta.
[Joxe Fermin Argiñarena]
Lizardi sari batera ikustera joan nintzen. Uholdeak izan ziren, 1983koak igual izarigo ziren. Hainbeste hildako... Anatxek bukaeran bota zuen: ez dakit Jainkoa oporretan edo zer dagoen...
Txapelarekin zer egingo duzu? eta Anatxek:
Bihar goizean behiaren buztanak jo ez nazan, buruan jartzeko ondo etorriko zait!
[Iñaki Aranzadi]
1989 inguruan izango zen. Urtero bagenekien Lizardi sarian parte hartzeko Zarauzko kultura zerbitzura deitu behar zela, bagenekien gutxi gora behera Euskal Festen inguruan izaten zela, eta urte hartan deitzeko ardura nirea zen, deitu nuen eta “Lizardi sarian izena emateko aurten?” irailaren hogeitapikoan zela izena emateko epea. Besteei esan nien “Aurten beranduago duk Lizardi”, eta gu lasai. Andoni Egaña orduan antolatzen ibiltzen zen, eta telefonoz deitu zigun “aizue, ez al duzue parte hartu behar? 5 parte-hartzaile bakarrik daude eta Hernaniko kuadrilla osoa falta da!” Hernanitik 6-9 joaten ginen, eta hutsunea nabaritu zuten. Orain kontuak aldatuta daude, baina orduan antolatzaileek deitu ziguten parte hartzeko.
[Iñaki Zelaia]
1990ean, Eskolarteko Txapelketan Jon Maia eta Joxe Munduate zebiltzan puri-purian, txapel guztiak eramanez txandaka. Eta urte hartako Lizardin bigarren sartzeko aukera izan nuen, bien tartean. Postuari lotutako pare bat saio baziren, “bi lehenengoentzat”. Gogoratzen naiz Jon Maiarekin Errenterian egindako saio batekin. Osinalde sarian kantatu ondoren ere saioren bat egin nuen. Baina gainerakoan ez dut nabaritu sariketen ondorioz saiotarako deitu didatenik.
[Iñaki Zelaia]
Lizardi sarira joan, igual finalera pasa eta han egur handiagoa hartzen genuen... hurrengoan ez ginen lehen saiotik pasatzen, hurrengoan berriz finalera, “hark nik baino gutxiago merezi zian”... esanda aurrera! Jarraipena emateko balio zuen, elkarrekin biltzeko aitzakia izateko, ea zerbait hobetzen genuen (okertzea zaila izaten zen eta!J.
[Iker Osa]
Lizardiko kanporaketa, 16 bat bertsolari ilaran jarri eta sei bertsora jokatzen zen, kara edo kruz. Seina bertso bota eta zortzi apartatzen ziren. Han zen Ekaitz Goikoetxea, eta ni baino lau-bost urte zaharragoa zen jendea, telebistan ikusia nuena... han azaldu nintzen lehen txapelketara, bixkiek (Itziar eta Estitxu Eizagirrek) eramanda eta bertsolari haien artean saio ona atera izanak asko poztu ninduen.
[Joxe Anjel Aranburu]
Lizardi sarian bixkien tranpa (1998an)
Finaleko egunean bertan, ahizpa eta biok saioa erdibana egitea okurritu zitzaigun, 199 lko Jon Sarasua gogoan, txapelketekiko gure desadostasuna azaltzeko. Ni Itziarren arropekin atera nintzen (inork ez zekien bere arropa zenik, baina guk bai) eta bera nireekin, eta bakoitzak bestearen izenean hasi genuen saioa. Kartzelako lana iristean, komunetan arropa goitik behera trukatzea zen asmoa eta orduan saioa bakoitzak bere izenean kantari bukatuko genuen, beraz, puntuazioak nahastu egingo ziren, eta ez zuten ezer balioko.
[Estitxu Eizagirre]
“Itziar Eizagirre” esaten zutenean Estitxu altxatzen zen eta gertuko jendea ere ez zen konturatzen. Ikusi nahi genuen bukaeran aldaketa egindakoan ere ea hango ezagunei ziria sartzen genien.
[Itziar Eizagirre]
Suerte txarra izan genuen, niri tokatu zitzaidalako lehenbiziko kantatzea. Ez neukan kartzelara ateratzerik eta ezin genuen aldaketa egin. Lehenbiziko ofizioa elkarrekin tokatu zitzaigun eta bertso guztiak hasten genituen nik “aizu Estitxu” eta berak “baina Itziar”, txiste horrekin.
[Estitxu Eizagirre]
Gaia: Uda honetako gaia izan dugu dopinarena, Tourrean hasiz geroztik atertu gabe dabilena, dena susmagarri bihurtzeraino. Bertsolaritzara ere iritsi omen da susmo gaiztoa; bertsolari batzuk dopatu egiten omen dira bertsoak errazago botatzeko edo. Zein da zuen iritzia, ustea, susmoa edo dena delakoa.
I. Eizagirre:
Nahiz ta dopinak lagun dezakeen
garunak berotu arte,
publiko dena engainatzea
ez al litzateke kalte?
Nik ez det hartu sekula eta
zuk ere ziur ez bate,
pixkat hartuko bazenu Estitxu
ni aina baizinateke.
E. Eizagirre:
Zu bezelaxe daukat Ixiar
berezkoa eta sena,
buru barrua bixia eta
mingainan sobra kemena.
Amurizaren hiztegia da
gure dopinik onena,
sobredosirik ez dut hartu gaur
eta hori daukat pena.
I. Eizagirre:
Amurizaren hiztegia baino
hobeagorik ez dago;
esan didazu bat-batean ta
ni harritu naiz zeharo.
Hartu behar det haxixa edo
egin patxaranai trago;
bere rollorik ez det ulertzen
dopatuta ez banago.
E. Eizagirre:
Haxixak ditu, Ixiar maite,
ondorio garestiak,
biharamuneko aje itzelak
ez baitira hain eztiak.
Bertsoak ondo botatzen ditu
nere ondoko bixkiak,
telepatiaz kentzen baitizkit
nere ideia guztiak.
I. Eizagirre:
Ez al degu egin adierazpen
guk moralista xamarra?
Ondo pentsatzen hasi ezkero
daukat zuzendu beharra;
azken batean pixkat hartzea
ezin da izan hain txarra
ta ea teak baretzen didan
hankean dudan dardarra!
E. Eizagirre:
Ixiarrek du bere hanketan
izan ere dardar pranko;
mikrofonoa botatzeko’re
ez zaio falta izan asko!
Hartu ezazu jeringilla bat
ta jarri txokoan bapo,
zainetan sobra nerbiua ta
odola sartu beharko.
Itziarrek, (alegia “Estitxu”k) kartzelako lanarekin irabazi zuen bertso onenaren saria. Eta “Estitxu” (alegia, Itziar) bigarren geratu zen, beraz, gure tranpa egin bagenu, “Itziar”en saioa “Estitxu”ren kartzelarekin batuta, txapela erdibana hortxe-hortxe izango genuen.
[Estitxu Eizagirre]
Kartzelako gaia: Iragarki bat dator egunkarian, hauxe dioena: “Afrika. Primerako gidari bat behar dugu, paterak Europara fundamentuz eramango dituena; dirua ez da arazo”.
Hondoa jota dago Afrika,
helburua dutegoia;
gosea eta bizi beharra
migrazio arrazoia.
Baina Europa urrezkoa’re
ez da hain lurralde doia,
bistan baitauka dizdira baina
bere barruan da lohia;
diruak ez nau inoiz egingo
heriotzaren patroia.
Europa aldeko politikoek
asko egin dute hitza:
“behar da mundu justua eta
behar da mundu anitza”;
baina Afrika zuzendu dute
euren eraso bortitza;
dirua dute helburu eta
han kentzen dute bizitza;
Afrikan dago altxorra baina
Europa da haien gaitza.
Nik kantatu nuen Estitxuren izenean, eta “bertso onenaren saria, Estitxu Eizagirrerentzat” esan zutenean bera altxatzera zihoan eta “mekaben...” esaten nion.
[Itziar Eizagirre]
ENTZULEEN SARIA
Osinaldeko sariketara entzule joan nintzen eta Joxe Anjel Aranburuk saio oso ona egin zuela gogoratzen naiz, niretzat nabarmena zen irabazi zuela. Gabiri bertsozalea izanik eta Joxe Anjelen bertsokerarekin, “ba, fijo irabazi duela” pentsatu nuen. Papera eman ziguten entzulearen saria nori eman idazteko eta erabaki nuen “nola Joxe Anjelek irabaziko duen, Oihana Bartrari emango diot entzulearen saria”. Eta Oihana Bartrak irabazi zuen Osinalde eta Joxe Anjelek entzulearena. Harrezkero ez dut kiniela askorik egin.
[Agin Laburu]
1993-04-24 Gabiria Sariketa
Zuek hiru hizki edo hiru letra zarete, hiru bokal hain zuzen. Unai Agirre A hizkia; Iñaki Zelaia E; Jexux Mari Irazu I. Defenditu bakoitzak zuen hizkia.
U. Agirre:
Orain hasi behar det
gure gai petrala,
I hizkiak burua
aidean duala,
eta E-k hiru hanka
martzianok bezala,
A hizkia izango da
ona ta normala.
I. Zelaia:
Abezedarioak
badauka indarra,
jendeak erabiltzen
digu barra-barra,
baina nere kasoan
ez al degu txarra
beti honen atzetik
ibili beharra?
J. M. Irazu:
I hizkiak’e badu
bere garrantzia,
hitz batzun esanahia
ez daukat ahantzia,
kristau izpiritua
gure iritzia,
Iparraldea eta
Independentzia.
U. Agirre:
Irazuk gaur kristona
bota du erdira,
baina ni hasiko naiz
berari begira,
hor nik ere garrantzi
latza daukat, tira,
bi hizkiak A-rekin
bukatzen baidira.
I. Zelaia:
Ordena aldatzeko
ez daukagu betik,
horragetikan ez det
beztuko kopetik,
E hi motel ze habil
esanaz kolpetik,
kasu horretan nago
Irazun aurretik.
J. M. Irazu:
Unai izanagatik
nahiko hitz zabarra,
I-an bukatzen zaigu
hori ez da txarra,
eta gainera daukak
onartu beharra,
Txirritak bi I zeuzkak
eta A bakarra.
1997-09-05 Zarautz Sariketa
Iker Osa eta Iñigo Mantzizidor “Mantxi”. Zuek biok paparazziak zarete, elkarren oso lagunak eta sozioak gainera. Joan den asteburuan ere elkarrekin ibili zineten Parisen Lady Diren atzetik. Argazkiak ere egin zenizkioten, baina bakarra ondo, zuk, Iker, atera zenuen bakarra. Mantxik karrete osoa gastatu zuen, baina oso-osorik hondatu egin zitzaion. Orain, arazo bat duzue: ondo ateratako argazki horretan garbi asko ikusten dela Mantxi Lady Diri argazkiak ateratzen.
I. Osa:
“Paretik kendu zaite”
hala esan nizun,
nere lanari nahiko
nioke erantzun.
Garesti salduko det
argazkia, entzun,
eta zuri auskalo
zer pasako zaizun.
I. Mantxi:
Argazkia atera
zenuen konpleto,
bertan azaltzen bainaiz
hanka eta lepo.
Gainera asmoekin
zabiltza saltzeko,
nik galdu behar al det
zuk irabazteko?
I. Osa:
Ametsa betetzeko
baneukan aukera,
betean asmatu det
gutxi gorabehera.
Txantajea egin nahi-ta
posible ote da,
diana bat atera nahi
eta bi atera!
I. Mantxi:
Hirugarren bat badet
aipatu beharrian,
parian jarri nintzen
ni modu txarrian,
diana egin zendun
modu earrian,
bestia nik egingo det
zeure muturrian.
I. Osa:
Lana ondo eginda
baztertu ohi naute,
hala ta ere zuek
jatorrak zerate.
Salduko nizuke nik
nahiko bazenduke,
argazkiaren puska
milioi batzun truke.
I. Mantxi:
Argi dago, ez zera
lagun mundiala.
Gogoan det Diana
eskubian zala,
ta zuk ezkerraldera
bota berehala,
lehen ere esan nizun
tika zeneukala.
2000-04-15 Gabiria Sariketa
Zuk, Estitxu Eizagirre, Gabonetan zure kanpin-denda utzi zenion Eñaut Agirreri eta orain, Aste Santurako behar duzula eta eskatuta itzuli dizunean, konturatu zara ez dagoela erabiltzeko moduan.
E. Eizagirre:
Kanpina nola dagon
ez al da ezagun?
Gaurtik aurrera Eñaut
nik ez zaitut lagun;
kanpinakin zer kristo
ote zinen jardun...
barrikadan erdian
akanpau al zendun?
E. Agirre:
Lagunakin gustora
akanpau Ernion
ta hara gure lagunak
hasarre zer dion!
Lehenago erreparatu
biharko zenion
zeini ta zertarako
utzi behar zaion.
E. Eizagirre:
Lehendik ezagutzen det
Ernio mendia,
hara juateko sarri
daukat egarria;
han zer ibili zinan
dizut igarria:
barillekin egin zun
gurutze berria.
E. Agirre:
Ernio alde hortan
joera epela,
badakizu mutiko
formala naizela;
ta esan zenidanez
fiatzen zinela,
ibili det neria
balitza bezela.
E. Eizagirre:
Besteren kanpinakin
egiten du plana,
dana txikitutzeko
daukazu afana.
Zuria balitz bezela
didazu esana,
neri ekarri beste bat
zuria ez dana.
E. Agirre:
Aizu nere esanak
kontuan haritzazu,
nik behintzat zuriari
ez diot eingo kasu;
oso neska formala
ta ona zera zu,
hurrungo urterako
konpondu ezazu.
2001-04-08 Donostia Sariketa
Zu, Unai Agirre, ez zara kristaua; eta hala, datorren Ostegun Santuan eta Ostiral Santuan lanera joango zarela esateko asmoa duzu Iñaki Zelaia nagusiari.
U. Agirre:
Aste Santutan dator
hamaika albiste,
baina hainbat prozesiok
ipintzen nau triste.
Hola gerauko danik
ez zazula uste!
Nahiz langilea naizen
ni jai eta aste,
udaran egun gehigo
hartu nahi nituzke.
I. Zelaia:
Dirudienez zaude
jai egin penetan,
ta udara daukagu
laister hemen bertan.
Zurea xelebrea
ez al da benetan?
Lan egin nahi dezula
Aste Santuetan,
gero golperik ez jo
egun normaletan!
U. Agirre:
Bainan egin dezagun
nagusi, tratua,
eta ez zaitez izan
hain gizon kaikua.
Orain lan egin nahi det
alajangoikua!
Bestela gutxi eta
dago etsitua.
Urtean behin eitea
ez al da nahikua?
I. Zelaia:
Nere ustez badezu
buruan haizea,
egun bat lan egin ta
a ze balantzea!
Ta Aste Santuan nahi
hona azaltzea,
prozesio hoiekin
ba omen da trantzea,
ez da beharrezkoa
elizan sartzea.
U. Agirre:
Bainan telebistatik
entzun nun noizbaiten,
nundik botako duten
zaila da jakiten.
Neri ate guztiak
nahi dizkidazu eten,
lan ein nahi detela ta
ez jarri irakiten,
zuk urtean behin ere
ez dezu egiten.
I. Zelaia:
Oporretarako zuk
ez dezu egin plana
ta lanerako dezu
zuk kriston afana.
Alperra naizela ta
gaur zatoz nigana,
zuk ondo badakizu
egiten dedana,
zu lanean jartzea
baita nere lana.
2006-09-01 Zarautz Sariketa
Hitza: Mahaia.
Agin Laburu:
Esaten dute pasa dirala
momenturik gogorrenak
baina askotan ez du barkatzen
hemen denboraren trenak;
batzutan bide okerrak dira
eta gutxitan zuzenak
baino prest gaude gehienak.
Mahai bat osatu behar degula
nahiz eta dion barrenak
mahai horrek hanka gutxitxo dauzka
eta dauzkanak herrenak.
Alperrik galdu dira gaur arte
hamaika aukera ear:
Arjelekoa, Garazikoa
jadanik gelditu da zahar;
ta orain degun bidea ere
nahiz ta dagon ilun samar
ez al da aukera bakar?
Nahiz ta dituen hanken gainean
nik hitz egin dedan azkar
mahaian gainean jartzen dutenak
egingo du on edo txar.
Nahiz konfidantza haundiegirik
ez dedan nik askorengan
nahiz konfidantza eskatze’utenek
lagun asko sartu ziegan
baina konpondu behar omen da
gaur egun dioten eran;
batzuen ustez primeran.
Nik ere danak eseritzea
nahiz ta nahi nukeen aukeran
iruditzen zait aulki bat edo
beste badala soberan.
2008-09-05 Zarautz Sariketa
Zu, Alaia Martin, museo bat ikustera joan zara, eta aurreko paretan dagoen koadro zuri-zuri bat ulertu nahian zabiltza. Alboan daukazu Unai Gaztelumendi, koadroaren egilea.
A. Martin:
Museoan barrena
nire pasioa
koadro honek faltan du
igual akzioa.
Eman zazu mesedez
zure lezioa.
Holako zerbait al da
inspirazioa?
U. Gaztelumendi:
Zuri esplikatzea
da nere asmoa.
Elur paisaje bat da
azaltzera noa:
ez dezula ulertzen
da nere susmoa
oraingo eskimalen
inpresionismoa.
A. Martin:
Nahiz arretaz aditu
Unai zure hitzak
abstraktuak dira-ta
ezin hartu aintzat.
Hobeto bereizteko
horko elur printzak
elur panpin bat jarri
iezaiozu behintzat!
U. Gaztelumendi:
Horrela al zabiltza
museora helduta?
Ezjakintasun hori
ezin dezu ixkuta.
Ridikuloan zaude
ez da nere kulpa
kuadroak ere parra
egiten dizu-ta!
A. Martin:
Ausardia behar da
hona ekartzeko
ausardia lan latz hau
sakrifikatzeko.
Falta al zaizu puntu
zu konturatzeko?
Ez dela horren zaila
faltsifikatzeko.
U. Gaztelumendi:
Bale! Marrazki huts bat da
ezin zan bestela.
jakin zazu artista
alfer bat naizela
baino ez izan tontoa
ez izan ergela
buruakin hola ein
guztiek bezela.
2009-09-04 Zarautz Sariketa
Uxue Alberdi - Agin Laburu: Basektomia egitera joan zarete ospitalera, eta zain zaudete itxarongelan. Atea zabaldu eta hurrengoa nor den galdetu du erizainak.
A. Laburu:
Honaino etorri naiz
ausardiz gainezka
baino a ze zalantza
beldur eta kezka!
Medikua hor dabil
“Hurrena?” galdezka
hurrengua ni banaiz
hurrengorik ez da!
U. Alberdi:
Neri’re graziarik
ez dit ba ematen
eta hementxe nago
nerbioak jaten!
Korapiloa egin,
iturria eten...
Ea gizontasuna
kenduko didaten!
A. Laburu:
Baino oraindik ezin
degu entenditu
gorputzian bi bizi
nola ez kabitu?
Ez al daukazu penik?
Begitu! Begitu!
Gure lagun txikiez
nola despeditu?
U. Alberdi:
Neria ja bildu da
beraren baitara
txikia espero behintzat
hor dutela laga
behintzat hori galtzea
ere ez da traba
jadanik badauzkat ta
sei seme-alaba.
A. Laburu:
Batek joan bihar eta
ze erremedio
lehenbiziko pausua
zintzo demonio
beldur gehio pasako
bainuke dedio
andriai “Ez det egin”
esango banio!
U. Alberdi:
Bai nik ere badaukat
nahiko konpromisu
ta zure egoeran
ni nago berdintsu:
ez egin ta etxera
juteko naiz izu
ze igual orduan berak
ebakiko dizu!
2011-09-02 Zarautz Sariketa
Odei Barroso - Asier Azpiroz. Zuen buruaz beste egiten saiatu zarete biok, baina ez duzue lortu. Larrialdi zerbitzuan zaudete orain, elkarren ondoan.
A. Azpiroz:
Aldez aurretik whiski bat eta
kubata on bat hartua
zazpigarrengo pisura igo
itxuraz nahiko altua
salta det eta ez naiz akatu
nolakoa den patua!
Zeinek arraio jarri du hemen
pago madarikatua?
O. Barroso:
Baina adarrak ekar dezake
zure ta bere haustura
lehen ezginen pozik ibilki
orain ez gaude gustura
estu ta larri nago hementxe
ta bat-batean barrura
neska-laguna espero eta
erizaina agertu da.
A. Azpiroz:
Ospital hontan kaso ugari
a ze nolako trantzea!
Alboko gelan neska bat hilda
familian gurutzea.
Gure bizitza nolakoa den
nik nahi nuke galdetzea
hil nahi degunok bizirik eta
bizi nahi dunak hiltzea.
O. Barroso:
Zure buruai bota errua
ta ez bota pagoari.
Ustez hiltzea izanen zela
zorionaren atari
hemen esnatu ta ikusi dut
nahiko garbi nahiko argi
larrialditan kableek eusten
diotela bizitzari.
A. Azpiroz:
Andreak atzo utzi ninduen
ta bi semeek ere bai
langabezian nago aspaldi
neretzat egunero jai.
Nere pagoa aipatu det lehen
ta oraingo honetan ai
adar hontatik zintzilik ez det
askoz gehiago segi nahi.
O. Barroso:
Heriotzean bizitzak nola
hartu dezake atsegin?
Zuk zazpigarren pisutik salto
ta oraindik berdin-berdin.
Hemendik irten ta berehala
berriz behar dugu egin
zuk zortzigarren pisutik eta
nik soka lodi batekin.